Gylfi og Hár, Jafnhár og Þriðji
Gylfi konungur kemur í dulargervi til Ásgarðs frá Svíþjóð og hittir þar fyrir höfðingjana Háan, Jafnháan og Þriðja. Hann er forvitinn og spyr margra spurninga og þeir segja honum frá sköpun heimsins í Ginnungagapi, norrænni heimsmynd, fyrirkomulagi í Ásgarði þar sem goðin búa og Miðgarði þar sem mennirnir búa og baráttunni milli íbúa Ásgarðs og Útgarðs, sem byggður var af jötnum. Þeir fræða hann jafnframt um hlutverk asksins Yggdrasils, brúarinnar Bifrastar, Urðarbrunnar, Mímisbrunnar, Miðgarðsorms og Hvergelmis og segja honum ýmsar sögur af ásunum.

Fenrisúlfur bundinn
Æsir höfðu Fenrisúlf, eitt afkvæma Loka, heima í Ásgarði og var Týr einn nógu hugrakkur til að gefa honum að eta. Þegar útlit var fyrir að úlfurinn yxi endalaust og spádómar um að mikil ógn stæði af honum fóru á kreik létu æsir gera allsterkan fjötur sem hét Læðingur. Fenrisúlfur átti ekki í miklum vandræðum með að slíta hann og leysti sig þar með úr Læðingi.

Annar fjötur sem æsir létu gera var mun sterkari og hét Drómi. Úlfurinn lét leggja á sig fjöturinn en hafði vaxið mjög og braut því fjöturinn og drap sig þannig úr Dróma.

Þriðji og síðasti fjöturinn hét Gleipnir og tókst ásum að lokka úlfinn í hann með því að leggja hönd Týs að veði. Fjöturinn var gerður af dyn kattarins, skeggi konunnar, rótum bjargsins, sinum bjarnarins, anda fisksins og hráka fuglsins. Í látunum við að reyna að leysa fjöturinn beit úlfurinn hönd Týs af og heitir sá hluti handarinnar síðan úlfliður en Týr var einhendur upp frá því. En Gleipnir hélt.

Þór veiðir Miðgarðsorminn
Óðinn kastaði Miðgarðsorminum, einu afkvæma Loka, í hinn djúpa sæ sem liggur um öll lönd því spádómar sögu að goðunum stæði ógn af honum eins og öðrum afkvæmum Loka. Ormurinn óx svo gríðarlega að hann liggur í sjónum umhverfis Miðgarð og bítur í sporð sér. Þegar hann byltir sér bærast öldurnar.

Þór fór með jötninum Þjassa í siglingu og vildi veiða Miðgarðsorm. Hann beitti fyrir höfði af uxa sem hann hafði vegið stuttu áður og ormurinn beit á agnið. Þjassa leist þó ekki á blikuna og skar á línuna.

Kýrin Auðhumla
Kýrin Auðhumla varð til í Ginnungagapi þegar saman komu ís og hrím úr Niflheimi og logandi eldgneistar úr Múspellsheimi eins og Ýmir, fyrsti jötunninn. Fjórar mjólkurár runnu úr spenum Auðhumlu og á þeim nærðist Ýmir. Auðhumla fékk næringu með því að sleikja hrímsteina, við það birtist maðurinn Búri úr þeim.

Hann eignaðist soninn Bor sem átti þrjá syni með jötnameynni Bestlu. Þeir voru Óðinn og bræður hans, Vili og Vé, sem síðan drápu fyrsta jötuninn Ými og fluttu lík hans í miðju Ginnungagaps. Úr holdi hans gerðu þeir svo jörðina, sjóinn úr blóði hans, björgin úr beinum og himininn úr höfði hans.

Dauði Baldurs
Baldur hinn góða dreymdi hættulega drauma um líf sitt en er goðin fréttu það lögðu þau á ráðin um að verja Baldur alls kyns háska svo hann sakaði aldrei. Eftir það var það skemmtun ásanna og Baldurs á þingum að skjóta á hann, höggva til hans eða berja hann grjóti en Baldur beið engan skaða af. Það líkaði Loka hins vegar illa.

Hann fór dulbúinn í konulíki til Friggjar í Fensölum og komst að því að mistilteinn, sem óx vestan Valhallar, væri það eina sem gæti grandað Baldri. Hann fann mistilteininn og færði Heði hinum blinda, bróður Baldurs, og eggjaði hann til að skjóta á Baldur. Það gerði Höður og féll Baldur dauður til jarðar. Hann varð ásunum mikill harmdauði.

Geitin Heiðrún
Geitin Heiðrún stendur uppi á Valhöll og bítur barr af greinum trésins Léraðar. Úr spenum hennar rennur daglega svo mikill mjöður að hann nægir öllum einherjum í Valhöll.

Ganglera þótti þetta geysihagleg geit.

Óðinn, Loki og Hænir
Eitt sinn fóru þessir þrír æsir um fjöll og eyðimerkur, svangir og matarlausir. Þeir sáu loks hjörð uxa og drápu einn sér til matar en gekk erfiðlega að sjóða kjötið. Þeir heyrðu þá rödd í trénu fyrir ofan sig sem sagðist bera ábyrgð á hve illa syði í pottinum. Er þeir litu upp sáu þeir að þar sat örn, eigi alllítill. Það varð að samkomulagi milli þeirra að ef örninn sæi til þess að kjötið syði fengi hann fylli sína af uxanum.

Örninn gæddi sér á góðum hluta uxans og við það reiddist Loki, greip stöng mikla og reiddi af öllu afli í kropp arnarins. Við það flaug örninn upp og Loki fylgdi með. Örninn neitaði að sleppa Loka lausum nema hann sæi til þess að Iðunn og epli hennar hyrfu á brott frá Ásgarði. Loki stóð við orð sín og kom Iðunni ásamt eplakörfunni út fyrir hlið Ásgarðs þar sem Þjassi sótti hana. Æsir urðu æfir því elli sótti hart að þeim eftir að Iðunn var horfin með yngingareplin, sem héldu þeim ungum og hraustum. Loki náði þó hvorutveggja aftur og hefndum að auki.

Baugi borar í Hnitbjörg
Óðinn girntist skáldamjöðinn sem Suttungur átti og geymdi í Hnitbjörgum þar sem Gunnlöð dóttir hans sat vörð. Óðinn fór í dulargervi sem Bölverkur ásamt með Baugi bróður Suttungs að Hnitbjörgum eftir að hann hafði synjað þeim dropa af miðinum, sem blæs skáldum anda í brjóst. Þeir freistuðust að komast sjálfir að honum með því að bora í gegnum bjargið. Þegar borinn var kominn í gegn brá Bölverkur eða Óðinn sér í orms líki og skreið í gegnum gatið en Baugi renndi bornum á eftir honum en hitti ekki.